Joy to the World!
Door: Annerieke
Blijf op de hoogte en volg Annerieke
25 December 2017 | Griekenland, Panagioúda
Kalispera mensjes!
Daar ben ik zowaar weer. Gewoon binnen 2 dagen. Dit leek mij namelijk het handigst, omdat we de onderwerpen zo een beetje gescheiden houden. Morgen moeten we namelijk gewoon weer een shift draaien, terwijl we de afgelopen twee dagen vrij hadden. Best lekker wel, maar ik heb ook wel weer zin om te gaan knallen in het kamp!
Maar goed, we hadden dus vrij! De eerste vrije dag was op zondag, gisteren dus. Er is hier een soort gemeente/kerk opgezet voor de mensen van het kamp en de vrijwilligers. Hier zijn wij zondag dan ook naar de kerk geweest. Allemaal wat anders dan anders, want we zitten namelijk op de grond met z’n allen, je moet je schoenen uit en alles wordt in het frans, (ik denk) farsi en arabisch vertaald. Het was een mooie dienst, die in het teken stond van kerst. Een Syrische jongen die al 22 jaar lang in verschillende vluchtelingenkampen heeft gewoond gaf een mooi getuigenis. Hij was geboren in een vluchtelingenkamp en is twee jaar geleden hier in het vluchtelingenkamp terechtgekomen. Hij dacht dat hij vrijheid zou vinden wanneer hij zijn papieren zou hebben, zodat hij naar zijn familie in Duitsland toe zou kunnen gaan. Hij heeft zijn vrijheid echter hier gevonden! ‘Het waren niet mijn papieren, maar het was het bloed van Christus!’ Deze jongen is uiteindelijk ook bij zijn familie in Duitsland terecht gekomen, maar is nu weer hier voor drie weken terug om anderen ook te kunnen vertellen over Christus!
Na de kerkdienst zijn we naar huis terug gelopen, waar we snel wat tosti’s naar binnen hebben gewerkt, om vervolgens een heuse zondagswandeling te gaan maken! Uiteindelijk hebben we niet zoveel gelopen, maar toch was het wel even lekker. ’s Avonds zijn we als groep nog bij elkaar gekomen en daarna hebben we de kerstnacht al chillend doorgebracht in ons sketterende appartement (het is serieus best groot, al kun je wel bijna in de badkamer zwemmen als je klaar bent met douchen).
En toen was het kerst. Ik moet toegeven dat je het zo toch minder meemaakt dan thuis! Zo heb ik het bijvoorbeeld gemist om wakker gemaakt te worden met het Ere zij God wat door het huis (en de hele straat) schalt. Mijn roomies wilde helaas niet een koor vormen bij mijn bed (toch wel een minpuntje). Maar goed.
Verder hebben we vandaag wel een indrukwekkende dag gehad. We zijn namelijk naar Molyvos geweest. We hebben hier het pad gereden en gelopen wat de vluchtelingen vroeger moesten lopen. Daarnaast hebben we een kijkje genomen in een oud vluchtelingenkamp, wat vroeger als eerste opvang fungeerde. Verder hebben we de graveyard bezocht. Dit is de stortplaats waar alle zwemvesten, boten, schoenen, et cetera gedropt worden die achterblijven wanneer de vluchtelingen vaste grond onder hun voeten voelen. Twee grote hopen spullen strekken zich voor je uit wanneer je eenmaal over de berg heen kunt kijken. Er liggen grote zwemvesten, deuren, planken, kleine zwemvesten, grote schoenen, kinderschoenen, pampers, zwembandjes, echte zwemvesten en neppe zwemvesten (de smokkelaars nemen het niet zo nauw). Elk voorwerp wat er ligt vertelt een eigen verhaal. Of alle mensen die de zwemvesten gedragen hebben nog leven weet je niet. Of ze al hun familieleden (nog) bij hadden weet je niet. Je weet niet of een van de zwemvesten van die ene man is die zonder vrouw en kinderen naar de overkant moest, omdat ze voor zijn ogen werden neergeschoten, omdat hij tegen de smokkelaars inging. Dit omdat hij niet wilde dat ze met z’n allen in de overvolle boot erbij gingen. Je weet niet of een van de zwemvesten die er ligt van dat minderjarige jongetje is die geen haar meer op zijn hoofd heeft en geen familie meer heeft door een chemische aanval. Je weet niet of een van de zwemvesten van dat kleine jongetje is, wiens foto viral ging, omdat hij verdronken was. Het enige wat je wel weet is dat Jezus naar de aarde gekomen is, om te sterven voor álle zonden van de mensen die in Hem geloven. Hij kwam en is er nog steeds om wonden te helen en om echte vrede te brengen. Daarom was dit toch een speciaal kerstfeest. Ook al was het zo anders dan thuis. En ook al leek het kerst in de zomer (lekker zonnetje vandaag). Hij kwam om de mensen zalig te maken die verloren zijn. Hij kwam vanuit de hemel (de volmaaktheid) naar een gruwelijk onvolmaakte wereld. Hij had geen huis. Hij had geen warm bed. Hij wist wat de mensheid had gedaan en wat ze nog zou gaan doen. Toch kwam Hij! Dat is waar het bij Kerst omdraait! Om de vreugde voor de wereld. Joy to the world!
Nu ga ik gauw stoppen, want we moeten namelijk keihard rennen. We gaan EINDELIJK eten. Fijne avond nog lieve mensjes.
Kusjes of groetjes (je mag kiezen),
Annerieke
Daar ben ik zowaar weer. Gewoon binnen 2 dagen. Dit leek mij namelijk het handigst, omdat we de onderwerpen zo een beetje gescheiden houden. Morgen moeten we namelijk gewoon weer een shift draaien, terwijl we de afgelopen twee dagen vrij hadden. Best lekker wel, maar ik heb ook wel weer zin om te gaan knallen in het kamp!
Maar goed, we hadden dus vrij! De eerste vrije dag was op zondag, gisteren dus. Er is hier een soort gemeente/kerk opgezet voor de mensen van het kamp en de vrijwilligers. Hier zijn wij zondag dan ook naar de kerk geweest. Allemaal wat anders dan anders, want we zitten namelijk op de grond met z’n allen, je moet je schoenen uit en alles wordt in het frans, (ik denk) farsi en arabisch vertaald. Het was een mooie dienst, die in het teken stond van kerst. Een Syrische jongen die al 22 jaar lang in verschillende vluchtelingenkampen heeft gewoond gaf een mooi getuigenis. Hij was geboren in een vluchtelingenkamp en is twee jaar geleden hier in het vluchtelingenkamp terechtgekomen. Hij dacht dat hij vrijheid zou vinden wanneer hij zijn papieren zou hebben, zodat hij naar zijn familie in Duitsland toe zou kunnen gaan. Hij heeft zijn vrijheid echter hier gevonden! ‘Het waren niet mijn papieren, maar het was het bloed van Christus!’ Deze jongen is uiteindelijk ook bij zijn familie in Duitsland terecht gekomen, maar is nu weer hier voor drie weken terug om anderen ook te kunnen vertellen over Christus!
Na de kerkdienst zijn we naar huis terug gelopen, waar we snel wat tosti’s naar binnen hebben gewerkt, om vervolgens een heuse zondagswandeling te gaan maken! Uiteindelijk hebben we niet zoveel gelopen, maar toch was het wel even lekker. ’s Avonds zijn we als groep nog bij elkaar gekomen en daarna hebben we de kerstnacht al chillend doorgebracht in ons sketterende appartement (het is serieus best groot, al kun je wel bijna in de badkamer zwemmen als je klaar bent met douchen).
En toen was het kerst. Ik moet toegeven dat je het zo toch minder meemaakt dan thuis! Zo heb ik het bijvoorbeeld gemist om wakker gemaakt te worden met het Ere zij God wat door het huis (en de hele straat) schalt. Mijn roomies wilde helaas niet een koor vormen bij mijn bed (toch wel een minpuntje). Maar goed.
Verder hebben we vandaag wel een indrukwekkende dag gehad. We zijn namelijk naar Molyvos geweest. We hebben hier het pad gereden en gelopen wat de vluchtelingen vroeger moesten lopen. Daarnaast hebben we een kijkje genomen in een oud vluchtelingenkamp, wat vroeger als eerste opvang fungeerde. Verder hebben we de graveyard bezocht. Dit is de stortplaats waar alle zwemvesten, boten, schoenen, et cetera gedropt worden die achterblijven wanneer de vluchtelingen vaste grond onder hun voeten voelen. Twee grote hopen spullen strekken zich voor je uit wanneer je eenmaal over de berg heen kunt kijken. Er liggen grote zwemvesten, deuren, planken, kleine zwemvesten, grote schoenen, kinderschoenen, pampers, zwembandjes, echte zwemvesten en neppe zwemvesten (de smokkelaars nemen het niet zo nauw). Elk voorwerp wat er ligt vertelt een eigen verhaal. Of alle mensen die de zwemvesten gedragen hebben nog leven weet je niet. Of ze al hun familieleden (nog) bij hadden weet je niet. Je weet niet of een van de zwemvesten van die ene man is die zonder vrouw en kinderen naar de overkant moest, omdat ze voor zijn ogen werden neergeschoten, omdat hij tegen de smokkelaars inging. Dit omdat hij niet wilde dat ze met z’n allen in de overvolle boot erbij gingen. Je weet niet of een van de zwemvesten die er ligt van dat minderjarige jongetje is die geen haar meer op zijn hoofd heeft en geen familie meer heeft door een chemische aanval. Je weet niet of een van de zwemvesten van dat kleine jongetje is, wiens foto viral ging, omdat hij verdronken was. Het enige wat je wel weet is dat Jezus naar de aarde gekomen is, om te sterven voor álle zonden van de mensen die in Hem geloven. Hij kwam en is er nog steeds om wonden te helen en om echte vrede te brengen. Daarom was dit toch een speciaal kerstfeest. Ook al was het zo anders dan thuis. En ook al leek het kerst in de zomer (lekker zonnetje vandaag). Hij kwam om de mensen zalig te maken die verloren zijn. Hij kwam vanuit de hemel (de volmaaktheid) naar een gruwelijk onvolmaakte wereld. Hij had geen huis. Hij had geen warm bed. Hij wist wat de mensheid had gedaan en wat ze nog zou gaan doen. Toch kwam Hij! Dat is waar het bij Kerst omdraait! Om de vreugde voor de wereld. Joy to the world!
Nu ga ik gauw stoppen, want we moeten namelijk keihard rennen. We gaan EINDELIJK eten. Fijne avond nog lieve mensjes.
Kusjes of groetjes (je mag kiezen),
Annerieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
