Verhuizen, ballonnen, feestje en realiteit
Door: Annerieke
Blijf op de hoogte en volg Annerieke
30 December 2017 | Griekenland, Panagioúda
Helleu lieve mensjes,
Daar ben ik weer. Jup te laat. Ik weet het. Mijn welgemeende excuses. Afgelopen dagen hadden we midshifts (van 10.00-19.00), waardoor ik meestal al gauw in bed lag en niet echt meer tijd vrij maakte om iets op te schrijven. Maar vandaag dan wel eindelijk.
Ik zal maar bij donderdag beginnen, want daar was ik gebleven volgens mij. De shift van donderdag begon gelijk the minute dat ik het kamp opliep. Er waren namelijk mensen nodig bij een verhuizing. Dit betekent dat we lekker spullen moeten showen over het kamp en in dit geval was het van een tent naar een isobox. Dit is altijd fijn om te doen, want dat betekent dat de mensen een betere plaats krijgen! Er zijn een paar nieuwe isoboxen op het kamp gekomen, waardoor we weer meer mensen een onderdak kunnen geven. Na de ene familie verhuist te hebben, stond de volgende alweer klaar. Dit keer ging het om de spullen van ongeveer 20 mensen. Er was namelijk een man met 4 vrouwen (!) die van een tent in een isobox mocht. Terwijl we daar mee bezig waren, probeerden andere mensen in de eerste tent binnen te sneaken om hem te claimen. Dit mag alleen niet, waardoor de onderhandelingen begonnen. Uiteindelijk is het wel goed gekomen, maar het kostte wel mankracht. Vervolgens heb ik heel lang bij de tweede tent gezeten om deze te bewaken, zodat dit niet nog een keer kon gebeuren. Dit duurde best wel lang, maar uiteindelijk kwamen er toch nieuwe mensen helpen waardoor de laatste spullen ook verhuisd konden worden. De mevrouw nam het zelf maar op zich (letterlijk!). Ik liep dus maar naast haar mee om haar onder de elektriciteitskoorden te loodsen en om ervoor te zorgen dat ze tegen niks aanliep.
Toen dit vervolgens gebeurd was, heb ik eerst even geluncht bij info. Er was lekker kip vandaag, met rijst en wrap/brood. Vervolgens werd ik weer gevraagd om een tent te bewaken, maar dit hoefde gelukkig niet al te lang. Daarna heb ik weer bij info gestaan om alle vragen te beantwoorden. Iemand van ons had ballonnen meegenomen, dus daar hebben we er ook nog een paar van uitgedeeld. Superleuk natuurlijk!
Toen we thuis kwamen hadden we niet zo’n zin om nog eten te koken en hebben we dus lekker eten gehaald bij het dichtstbijzijnde restaurantje! Lekker friet en hamburger enzo. GENIETEN. Daarna kwam hebben we nog lekker gechillt in het appartement en zijn we vervolgens gaan slapen.
Vrijdag hadden we weer een midshift. Dus weer om 10 uur beginnen en aangezien er iemand nodig was in section c mocht ik daarheen! Was echt superleuk en mooi! Toen ik daar aan kwam mocht ik gelijk helpen met het uitdelen van het ontbijt. Dat was best wel karig deze morgen, aangezien er geen fruit bijzat. Het was dus alleen 1 croissantje en water. Toen dat klaar was begon het kerst- en nieuwsjaarfeestje dat georganiseerd werd door een andere organisatie. Echt superleuk. Ze hadden kerstmutsen, kerstmuziek, cadeautjes en gezelligheid. Maakt de dag gelijk gezellig. Daarna konden de vrouwen nog kerstkaartjes schrijven, waar iedereen er vervolgens eentje van kreeg. Ondertussen werd het feestje ook in andere secties gevierd, wat in sectie A uitmondde in een heel Arabisch dansfeest. Superleuk om mee te maken! De rest van de dag hebben we nog meegeholpen met het uitdelen van de lunch en met klusjes als elektriciteit en dingen. Tijdens het uitdelen van de lunch werd er overigens ook ondergoed uitgedeeld. Dit levert wel leuke voorvallen op. Zo kwam er een Afrikaanse vrouw naar mij toe: SISTER, SISTER. LOOK AT MY BUTTOCKS. I NEED BIG UNDIES. THIS ONE IS NO GOOD FOR ME. LOOK AT MY BUTT. I NEED A BIG ONE.
Toen deze drukte voorbij was zijn we nog op bezoek geweest bij een mevrouw die een baby had van twee weken oud. Deze heb ik ook nog even vastgehouden. Superlief. Toen we vervolgens de kamer uitliepen werden we weer stilgezet bij de realiteit van het kamp. De vrouw in de volgende kamer had namelijk net gehoord dat haar moeder was overleden. Door ziekte. We hebben bij haar gezeten en gebeden. Meer kun je niet echt doen.
’s Avonds hebben we weer supergezond gekookt -> broccoli enzo. En daarna hebben we maar rustig aangedaan in ons appartement.
En dan zijn we bij vandaag. Vandaag moesten we werken in het warehouse. Dit is de opslagplaats waar alle spullen liggen van eurorelief en de un. Hier moesten we winterkits maken voor mannen, vrouwen en kinderen. En verder hebben we dozen uitgezocht. Niet heel inspirerend werk, maar dat moet ook gebeuren. Verder hebben we vandaag niet zoveel gedaan eigenlijk. Zometeen gaan we nog even wat drinken en het eten slaan we vandaag denk ik over, aangezien we een beetje veel chips ophebben.
Morgen gaan we weer naar de kerk! Oudjaarsdag. Ik besef het niet echt eigenlijk. Dat er weer een jaar voorbij is. God is good all the time. And all the time He is good!
Kissies,
Annerieke
Daar ben ik weer. Jup te laat. Ik weet het. Mijn welgemeende excuses. Afgelopen dagen hadden we midshifts (van 10.00-19.00), waardoor ik meestal al gauw in bed lag en niet echt meer tijd vrij maakte om iets op te schrijven. Maar vandaag dan wel eindelijk.
Ik zal maar bij donderdag beginnen, want daar was ik gebleven volgens mij. De shift van donderdag begon gelijk the minute dat ik het kamp opliep. Er waren namelijk mensen nodig bij een verhuizing. Dit betekent dat we lekker spullen moeten showen over het kamp en in dit geval was het van een tent naar een isobox. Dit is altijd fijn om te doen, want dat betekent dat de mensen een betere plaats krijgen! Er zijn een paar nieuwe isoboxen op het kamp gekomen, waardoor we weer meer mensen een onderdak kunnen geven. Na de ene familie verhuist te hebben, stond de volgende alweer klaar. Dit keer ging het om de spullen van ongeveer 20 mensen. Er was namelijk een man met 4 vrouwen (!) die van een tent in een isobox mocht. Terwijl we daar mee bezig waren, probeerden andere mensen in de eerste tent binnen te sneaken om hem te claimen. Dit mag alleen niet, waardoor de onderhandelingen begonnen. Uiteindelijk is het wel goed gekomen, maar het kostte wel mankracht. Vervolgens heb ik heel lang bij de tweede tent gezeten om deze te bewaken, zodat dit niet nog een keer kon gebeuren. Dit duurde best wel lang, maar uiteindelijk kwamen er toch nieuwe mensen helpen waardoor de laatste spullen ook verhuisd konden worden. De mevrouw nam het zelf maar op zich (letterlijk!). Ik liep dus maar naast haar mee om haar onder de elektriciteitskoorden te loodsen en om ervoor te zorgen dat ze tegen niks aanliep.
Toen dit vervolgens gebeurd was, heb ik eerst even geluncht bij info. Er was lekker kip vandaag, met rijst en wrap/brood. Vervolgens werd ik weer gevraagd om een tent te bewaken, maar dit hoefde gelukkig niet al te lang. Daarna heb ik weer bij info gestaan om alle vragen te beantwoorden. Iemand van ons had ballonnen meegenomen, dus daar hebben we er ook nog een paar van uitgedeeld. Superleuk natuurlijk!
Toen we thuis kwamen hadden we niet zo’n zin om nog eten te koken en hebben we dus lekker eten gehaald bij het dichtstbijzijnde restaurantje! Lekker friet en hamburger enzo. GENIETEN. Daarna kwam hebben we nog lekker gechillt in het appartement en zijn we vervolgens gaan slapen.
Vrijdag hadden we weer een midshift. Dus weer om 10 uur beginnen en aangezien er iemand nodig was in section c mocht ik daarheen! Was echt superleuk en mooi! Toen ik daar aan kwam mocht ik gelijk helpen met het uitdelen van het ontbijt. Dat was best wel karig deze morgen, aangezien er geen fruit bijzat. Het was dus alleen 1 croissantje en water. Toen dat klaar was begon het kerst- en nieuwsjaarfeestje dat georganiseerd werd door een andere organisatie. Echt superleuk. Ze hadden kerstmutsen, kerstmuziek, cadeautjes en gezelligheid. Maakt de dag gelijk gezellig. Daarna konden de vrouwen nog kerstkaartjes schrijven, waar iedereen er vervolgens eentje van kreeg. Ondertussen werd het feestje ook in andere secties gevierd, wat in sectie A uitmondde in een heel Arabisch dansfeest. Superleuk om mee te maken! De rest van de dag hebben we nog meegeholpen met het uitdelen van de lunch en met klusjes als elektriciteit en dingen. Tijdens het uitdelen van de lunch werd er overigens ook ondergoed uitgedeeld. Dit levert wel leuke voorvallen op. Zo kwam er een Afrikaanse vrouw naar mij toe: SISTER, SISTER. LOOK AT MY BUTTOCKS. I NEED BIG UNDIES. THIS ONE IS NO GOOD FOR ME. LOOK AT MY BUTT. I NEED A BIG ONE.
Toen deze drukte voorbij was zijn we nog op bezoek geweest bij een mevrouw die een baby had van twee weken oud. Deze heb ik ook nog even vastgehouden. Superlief. Toen we vervolgens de kamer uitliepen werden we weer stilgezet bij de realiteit van het kamp. De vrouw in de volgende kamer had namelijk net gehoord dat haar moeder was overleden. Door ziekte. We hebben bij haar gezeten en gebeden. Meer kun je niet echt doen.
’s Avonds hebben we weer supergezond gekookt -> broccoli enzo. En daarna hebben we maar rustig aangedaan in ons appartement.
En dan zijn we bij vandaag. Vandaag moesten we werken in het warehouse. Dit is de opslagplaats waar alle spullen liggen van eurorelief en de un. Hier moesten we winterkits maken voor mannen, vrouwen en kinderen. En verder hebben we dozen uitgezocht. Niet heel inspirerend werk, maar dat moet ook gebeuren. Verder hebben we vandaag niet zoveel gedaan eigenlijk. Zometeen gaan we nog even wat drinken en het eten slaan we vandaag denk ik over, aangezien we een beetje veel chips ophebben.
Morgen gaan we weer naar de kerk! Oudjaarsdag. Ik besef het niet echt eigenlijk. Dat er weer een jaar voorbij is. God is good all the time. And all the time He is good!
Kissies,
Annerieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
